พระผงขรัวอีโต้ กรุวัดเลียบ

###??ขรัวอีโต้ พระรอดแห่งเมืองใต้??###

จากแผ่นทองแดงจารึกภาษาขอมระบุว่า ผู้สร้างพระขรัวอีโต้นี้ คือ สมเด็จพระศรีสมโพธิ์และ นายทองด้วง มหาดเล็กคนสนิทของพระเจ้ากรุงธนบุรี ท่านสมเด็จพระศรีสมโพธิ์นี้เป็นผู้มีคาถาอาคมแก่กล้า ชาวบ้านนับถือท่านกันมากและต่างพากันเรียกนามสามัญของท่านว่า ?พระขรัวอีโต้? เมื่อครั้งสมัยไทยเสียกรุงแก่พม่าครั้งที่ 2 เมื่อปี พ.ศ. 2310 สมเด็จพระศรีสมโพธิ์ได้ถูกต้อนไปพม่า หลายปีหลังจากพระเจ้ากรุงธนบุรีกู้อิสรภาพได้แล้ว ท่านได้หนีกลับเมืองไทยพร้อมกับโยมน้องผู้หญิงท่านหนึ่ง ในระหว่างทางเวลาค้างแรม ท่านจะนำมีดอีโต้คั่นตรงกลาง ระหว่างท่านกับโยมน้องผู้หญิงทุกครั้ง จนกลับถึงกรุงธนบุรี ประชาชนและภิกษุต่างโจษจันกันว่าท่านจะต้องอาบัติปาราชิกกับโยมน้องผู้หญิงของท่าน เมื่อมีการร่ำลือกันมาก ๆ ท่านจึงประกาศเชิญผู้ที่กล่าวห าและ ผู้ที่สงสัยในตัวท่านมาที่ริมสระน้ำ แล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง โดยมีมีดอีโต้เป็นพยานแต่ไม่มีใครเชื่อ ท่านจึงทำการเสี่ยงสัตย์ต่อพระแม่คงคา ให้เป็นพยานยืนยันว่าถ้าท่านบริสุทธิ์อยู่ในศีลพรหมจรรย์จริง ขอให้มีดอีโต้เล่มนี้จงลอยน้ำหลังจากนั้นท่านได้ขว้างมีดอีโต้ของท่านลงไปในน้ำ แต่มีดก็ไม่จมน้ำกลับลอยอยู่บนผิวน้ำทั้งๆ ที่ปกติต้องจมน้ำ เพราะมีดมีน้ำหนักพอสมควร ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์จึงตื่นตะลึงและโจษขานกันว่า ?ขรัวอีโต้ลอยน้ำ?

พระขรัวอีโต้แตกกรุอย่างเป็นทางการเมื่อปี พ.ศ. 2472 (หนังสือบางเล่ม บันทึกไว้ว่า สร้าง เมื่อปีพ.ศ. 2425 และกรุแตก เมื่อปี พ.ศ.2472) ที่ วัดเลียบ ช่วงที่ทางราชการขยับขยายพื้นที่ เพื่อก่อสร้างสะพานพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก จึงได้รื้อเจดีย์ที่บรรจุออก ได้พบพระเครื่องเนื้อดินผสมที่เรียกกันว่าพระขรัวอีโต้จำนวน 84,000 องค์ และพิมพ์อื่น ๆ อีกหลายพิมพ์มากพอสมควรพระขรัวอีโต้จึงได้มีผู้นำไปสักการบูชาเป็นเครื่องรางของขลัง แพร่หลายไปในที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะครั้งสงครามมหาเอเชียบูรพา ทางวัดได้แจกแก่ทหารตำรวจ ตลอดจนพ่อค้าประชาชน เพื่อเป็นเครื่องบำรุงขวัญโดยมิได้มูลค่าแต่อย่างใด ในขณะนั้นไม่มีผู้นิยมเท่าไรนักเพราะเห็นว่าเป็นพระใหม่ ภายหลังจากมีผู้นำไปใช้แล้วได้พบกับประสบการณ์ โดยเฉพาะด้านแคล้วคลาดคงกระพันชาตรี จนได้รับสมญาว่า ?พระรอดเมืองใต้?

พระชุดนี้ปัจจุบันยังราคาไม่แพงนัก สภาพสวยๆยังเล่นหากันอยู่แค่หลักพันต้นๆถึงหลักพันกลางแต่หาสภาพรักทองเต็มสวยๆได้ยากเต็มที หากไม่มีทุนทรัพย์เพียงพอที่จะสะสมพระรอดจากเมืองลำพูน ผมว่าพระชุดนี้น่าสะสมทีเดียวเรื่องพุทธคุณก็ไม่ได้ด้อยกว่าอย่างใด ครับ

พระชุดนี้เป็นพระเนื้อดินสีขาวอมเหลืองและมีว่านดอกมะขาม(หินสีแดง) ปนอยู่ประปราย ในบางองค์ที่ผิวกระเทาะออกมาจะเห็นได้ชัด เนื้อพระจะดูคล้ายพระคงกรุเก่า บางท่านว่าเป็นเนื้อดินผสมผง ปัจจุบัน มีพระปลอมออกมามากมาย หลายฝีมือ ถ้าพบพระชุดนี้เป็นเนื้อดินผาสีแดง ละก้อ พระปลอมแน่นอน ครับ เพราะผมก็เคยประมูลจากใน web นี้ องค์หนึ่ง ตอนดูในรูปนึกว่า แดงพระลงรักไว้ แต่ดูจริงๆแล้วเป็นเนื้อดินเผาสีแดง ก็เรียบร้อยโรงเรียนของเก๊ ละครับ